بررسی رابطه بین تغییرات کاربری اراضی و کیفیت منابع آب زیرزمینی (مطالعه موردی: حوزه آبخیز قره‌سو، استان گلستان)

در این مطالعه، با استفاده از مدل شبکه عصبی مصنوعی، سنجش از دور و سامانه اطلاعات جغرافیایی به ارزیابی اثر تغییرات کاربری اراضی و پوشش زمین بر کیفیت منابع آب زیر‌‌زمینی پرداخته شده است. لایه‌های ورودی برای اجرای مدل شبکه عصبی شامل نقشه‌های کاربری اراضی، فاصله از جاده، مناطق مسکونی و رودخانه، تراکم جمعیت و سطح زیر کشت محصولات کشاورزی، سطح آب زیرزمینی، خاک‌شناسی و زمین‌شناسی است. لایه خروجی، میزان هر یک از پارامترهای کیفیت آب (کلراید، نیترات، سولفات و ذرات جامد معلق) بر اساس نقشه موقعیت چاه‌های پیزومتری است. مدل شبکه عصبی برای نیترات با استفاده از داده‌های سال 2002 و 2008 و برای سایر پارامتر‌های کیفی با داده‌های سال 1992و 2008 میلادی، اجرا شد. نتایج این مطالعه بیان‌گر نقش عوامل زمین‌شناسی، خاک‌شناسی و نیز سطح زیر کشت محصولات در کیفیت آب بوده است. نقش فاصله از رودخانه، افزایش جمعیت و مناطق مسکونی در زمان حال محسوس‌تر شده است. با استفاده از نتایج این پژوهش، می‌توان به مدیریت کیفیت آب‌های زیر‌زمینی در شرایط کنونی و برنامه‌های توسعه آینده پرداخت.